مقایسه نظریه ذهن و کارکردهای اجرایی در دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری و عادی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه نظریه ذهن و کارکرد اجرایی در دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری و عادی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر علی- مقایسه ای است. جامعه ی آماری در این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری و دانش آموزان عادی دبستانی شهر اردبیل می باشد که در سال تحصیلی 92-91 در مدارس این شهر مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 60 دانش آموز (30 نفر دانش آموز عادی و 30 نفر دانش آموز مبتلا به ناتوانی یادگیری) می باشند. دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری به صورت در دسترس از مرکز توانبخشی دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری شهر اردبیل انتخاب شده همچنین 30 دانش آموزان عادی به شیوه همتا سازی بر اساس سن، جنسیت و پایه تحصیلی به صورت تصادفی خوشه ای از مدارس عادی استان اردبیل انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از آزمون باور نادرست دسته اول و دوم، آزمون ایجاد نقش و خرده آزمون حافظه ارقام وکسلر استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها آزمون تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیری (manova) به کار رفت. بر اساس یافته ها بین دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری و عادی در سطوح اول و دوم نظریه ذهن تفاوت معناداری وجود داشت. همچنین نتایج نشان داد که بین دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری و دانش آموزان عادی از لحاظ کارکردهای اجرایی، جستجوی سریع دیداری، فراخنای ارقام مستقیم و معکوس تفاوت معناداری وجود دارد ولی در حافظه دیداری-فضایی تفاوت معناداری مشاهده نشد. در مجموع می توان گفت کودکان با ناتوانی یادگیری دچار نقص در مهارت های نظریه ذهن بوده و در مقایسه با کودکان عادی در مقایسه با کودکان عادی دچار ضعف درکنش های اجرایی هستند که با طراحی ابزارهای استاندارد ارزیابی و مداخلات متناسب برای آنها می توان گام موثری در کمک به این کودکان برداشت.